مشکلات دهانی و لثه ای ناشی از خوابیدن با دهان باز
خوابیدن با دهان باز
تنفس عادی و طبیعی، تنفسی است که از راه بینی انجام شود. بنابراین تنفس دهانی و خوابیدن با دهان باز را میتوان به عنوان یک اختلال قلمداد کرد.
بسیاری از افراد وجود دارند که به دلایل مختلف تنفس خود را به صورت دهانی انجام میدهند
و این کار برای آنها تبدیل به نوعی عادت شده است. وقتی فردی هنگام خواب دهان خود را باز میگذارد و از راه دهان تنفس میکند، احتمال وجود بیماریهای مختلف ناشی از اختلال در کار دستگاه تنفسی فوقانی در وی وجود دارد.
برخی از بیماران به ویژه کودکان و نوجوانانی که لوزه سوم بزرگ دارند، تنفس دهانی دارند. یعنی شبها موقع خواب دهانشان باز می ماند.
اثر این تنفس دهانی بر روی لثه ها این است که باعث خشک شدن لثه ها شده و در طولانی مدت التهاب لثه به ویژه در قسمت های جلوی دهان بیشتر می شود.
در این بیماران اکثرا لثه های بین دندانهای جلویی فک بالا حالت متورم و قرمز داشته و با کوچکترین تحریکی یا حتی خود به خود خونریزی می کند.
وضعیت پوسیدگی دندان در افرادی که خوابیدن با دهان باز را انجام بدید، اغلب در دندان های عقبی بدتر است که علت آن خشک تر بودن قسمت انتهایی دهان نسبت به قسمت جلویی آن است.
اگر این بیماران بهداشت دهانی ضعیفتری هم داشته باشند که اوضاع لثه آنها بدتر خواهد شد.
درمان این بیماران اصلاح تنفس دهانی است، این بیماران باید به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه نمایند تا علت خوابیدن با دهان باز و تنفس دهانی از قبیل لوزه سوم بزرگ، انحراف بینی، آلرژی و … مشخص و درمان گردد.
.در ادامه با جرمگیری دندانها و اصلاح بهداشت دهانی لثههای این بیماران درمان شده و به حالت نرمال بر میگردد
احتمال تنفس از طریق دهان و خوابیدن با دهان باز در شب ها در افراد مبتلا به آسم و آپنه انسدادی خواب بیشتر است.